ข้าวผกาอำปึล

ประวัติพันธุ์

ข้าวผกาอำปึล หรือ ปะกาอําปีล เป็นข้าวจ้าวพื้นถิ่นเมืองสุรินทร์ ผกาอำปึล แปลว่า “ข้าวดอกมะขาม" ซึ่งเป็นข้าวที่มีถิ่นกําเนิดแถบตะเข็บชายแดนไทยกัมพูชา เมื่อสุกแก่เปลือกของข้าวมีสีเหลืองอ่อน เหลืองเข้ม และสีดําคล้ำในเปลือกเดียวกัน เหมือนสีของดอกมะขามซึ่งเป็นที่มาของชื่อ ผกาอำปึล มีเมล็ดข้าวเรียวยาว เมื่อขัดขาวจะมีสีขาวเหมือนข้าวหอมมะลิ เมล็ดจะเล็กกว่า มีสีใสแววมันกว่า หากสีเป็นข้าวกล้องจะมีสีเขียวออกน้ำตาลอ่อนๆ รสชาตินุ่มเหนียว หนึบๆ จนเป็นที่มาของเอกลักษณ์เฉพาะของข้าวผกาอำปึลนี้

ลักษณะประจำพันธุ์

“ผกาอำปึล” คือ เป็นข้าวเจ้าที่ทนแล้ง ต้นสูงกว่าข้าวขาวดอกมะลิ 105 มีผลผลิตน้อยกว่าข้าวหอมมะลิ เหมาะสําหรับปลูกตามหัวไร่ปลายนาไม่ชอบน้ำขังมาก เมื่อสุกแก่เปลือกของข้าวสีเหลืองทองเหมือนดอกมะขาม เมล็ดยาว เมื่อขัดขาวจะสีขาวเหมือนข้าวทั่วไป หากสีเป็นข้าวกล้องเมล็ดสีน้ำตาลออกเขียว ทนทานต่อโรคแมลง นิยมปลูกในพื้นที่แถบชายแดนไทยกัมพูชา ทางฝั่งไทย ปลูกกันแถบจังหวัดสุรินทร์ ส่วนกัมพูชาคือจังหวัดอุดรมีชัย

คุณค่าทางโภชนาการ

ข้าวกล้องผกาอำปึล เป็นข้าวที่มีค่าน้ำตาลต่ำเหมาะสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน มีกาบ้าสูง มีวิตามินบี ธาติเหล็ก มีธาตุอาหารที่ช่วยบำรุงผิวหนัง ระบบประสาท และเสริมสร้างเม็ดเลือด รวมถึงจมูกข้าวเส้นใยอาหารสูง ช่วยให้ระบบขับถ่ายดี ป้องกันการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่